നമുക്ക് അല്‍പനേരം സല്‍മാന്‍ അല്‍ ഫാരിസിയുമായി(റ) ചിലവിടാം. മദീനയിലെ ഗവര്‍ണറായിരുന്ന കാലത്തും അദ്ദേഹം തന്‍റ്റെ ലളിതമായ ജീവിതം തന്നെ തുടര്‍ന്നു. ഭരണാധികാരിക്ക് സാധാരണ കൊടുക്കുവാറുള്ള ശബളം പോലും അദ്ദേഹം സ്വീകരിച്ചില്ല. പകരം, അദ്ദേഹം കുട്ടകള്‍ ഉണ്ടാക്കി വിറ്റാണ്' ജീവിച്ചത്. അദ്ദേഹത്തിന്‍റ്റെ വസ്ത്രവും വളരെ ലളിതമായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹം(റ) വഴിയില്‍വെച്ച് സിറിയയില്‍ നിന്നും വരുന്ന ഒരു യാത്രക്കാരനെ കണ്ടുമുട്ടി. വളരെയധികം ഈന്തപഴവും ഫിഗ്ഗും ചുമന്നായിരുന്നു അയാളുടെ വരവ്. അയാള്‍ക്ക് ചുമക്കാന്‍ കഴിയുന്നതിലുമപ്പുറമായിരുന്നു അതിന്‍റ്റെ ഭാരം. അത് അയാളെ വളരെയധികം തളര്‍ത്തി. സിറിയക്കാരന് നോക്കിയപ്പോള്‍ തന്‍റ്റെ മുന്‍പ്പില്‍ ഒരാള്‍ നില്‍ക്കുന്നു. സാധാരണ ഒരു മനുഷ്യന്‍. അവിടുത്തെ പാവപെട്ട ഏതെങ്കിലും നാട്ടുകാരനായിരിക്കുമെന്ന് അയാള്‍ കരുതി. അദ്ദേഹത്തെ കൊണ്ടു ചുമട് എടുപ്പിക്കാമെന്നും, ഉദ്ദേശിച്ച സ്ഥലത്തെത്തുമ്പൊള്‍ കൂലി കൊടുക്കാമെന്നും കരുതി അയാള്‍ സല്‍മാന്‍ അല്‍ ഫാര്സിയെ(റ) അടുക്കലേയ്ക്ക് വിളിച്ചു.
"എന്നെ ഈ ഭാരത്തില്‍ നിന്നും ഒന്ന് സഹായിക്കൂ." സിറിയക്കാരന് പറഞ്ഞു. സല്‍മാന്‍ അല്‍ ഫാര്സി (റ) ആ ചുമട് എടുത്തുകൊണ്ട് അയാളുടെ കൂടെ നടന്നു. പോകുന്ന വഴി അവര്‍ ഒരു സംഘം ആളുകളെ കണ്ടു. സല്‍മാന്‍ അല്‍ ഫാര്സി(റ) അവര്‍ക്ക് സലാം പറഞ്ഞു. അവര്‍ വളരെ വിനയത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു കൊണ്ടു ഇപ്പ്രകാരം പറഞ്ഞു, "വ അലൈക്കുമുസ്സലാം ഗവര്‍ണര്‍". "ആരാണ്' ഗവര്‍ണര്‍?" സിറിയക്കാരന് സ്വന്തത്തോടായി ചോദിച്ചു. സല്‍മാന്‍ അല്‍ ഫാര്സിയുടെ(റ) തോളില്‍ നിന്നും ഭാരമെടുക്കുവാന്‍ വേണ്ടി ആള്‍ക്കാര്‍ ഓടിക്കൂടി. "ഭാരം ഞങ്ങള്‍ ചുമക്കാം, ഓ ഗവര്‍ണര്‍." അവര്‍ പറഞ്ഞു.
തന്‍റ്റെ സാധനങ്ങള്‍ ചുമക്കുന്നത് മദീനയുടെ ഗവര്‍ണറാണെന്നു മനസ്സിലാക്കിയ സിറിയക്കാരന്' അധിശയമായി. അദ്ദേഹം തന്‍റ്റെ തെറ്റിനു സല്‍മാന്‍ അല്‍ ഫാര്സിയോട്(റ) മാപ്പ് ചോദിക്കുകയും ചുമട് തിരിച്ച് വാങ്ങുവാനും ചെന്നു. പക്ഷേ സല്‍മാന്‍ അല്‍ ഫാര്സി(റ) വിസമ്മതത്തോടെ തല കുലുക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു, "ഉദ്ദേശിച്ച സ്ഥലത്ത് എത്തുന്നത് വരെ ഞാന്‍ ഇതു തരില്ല."
Source:
Men around the Messenger(S) by Khalid Muhammad Khalid
No comments:
Post a Comment